Over mij Paul Brussaard

Mijn foto
Maarssen, Nederland (NL), Netherlands

donderdag 12 januari 2012

Geld verdienen met hoffelijkheid...als vakmanschap!

2012 staat in het teken van hoffelijkheid. We moeten weer terug naar de oude normen en waarden.

Het valt me op dat er in Nederland niet veel hoffelijkheid meer te vinden is. Er wordt alleen gedacht aan het eigen voordeel. What´s in it for me? In Duitsland zie ik vaker mensen die weten wat hoffelijkheid inhoudt. In het verkeer bijvoorbeeld. Snelle automobilisten worden voorgelaten door langzame rijders die in willen halen. "Gaat u maar voor, want u heeft haast", is hier de gedachte. De Nederlander denk: we zijn allemaal gelijk en als jij zo´n haast hebt dan wacht je maar even tot ik met 90 km per uur die vrachtwagen heb ingehaald. Kent u die commercial nog over ´het korte lontje´? Het omschrijft exact wat ik bedoel.

Maar ook op andere vlakken is de hoffelijkheid vaak ver te zoeken. De deur voor iemand openhouden, iemand voor laten in de lift, met twee woorden spreken....het is eigenlijk heel simpel.

De Van Dale omschrijft de term hoffelijkheid als volgt:

Beschaafd, beleefd,
Wat is ´beschaafd´? Let op:
Niet meer in een onontwikkelde natuurstaat verkerend, welopgevoed.

En bij ´beleefd´ staat het volgende genoteerd: 
Met goede manieren: voorkomend...


We kunnen op basis van deze omschrijvingen dus vaststellen dat veel mensen onontwikkeld zijn, onopgevoed en geen goede manieren kennen. We zijn met z´n allen niet voorkomend. Wow!

Ik ben al 22 jaar een voorvechter van normen en waarden en van hoffelijkheid. Want het gaat verder.
Het betekent niet alleen dat je normen en waarden moet leren en deze daadwerkelijk toe moet passen. Het gaat ook om leren vooruit te denken, met aandacht voor het belang van die ander. Met hoffelijk gaat het erom die ander te behagen waardoor die ander ook positieve aandacht aan mij terug schenkt. Dáár gaat het uiteindelijk om. Oprechte aandacht geven is aandacht krijgen.En dat leidt weer tot succes.

Toch zie ik het vaak anders: we zijn allemaal steeds meer naar binnen gekeerd aan het raken. We hebben ons hoofd vol van onszelf, onze eigen problemen en ons eigen belang. De wereld verhardt. Met de hedendaagse politieke moraal voorop! Over onontwikkeld gesproken...

Ik ben er eerlijk gezegd wel trots op dat mijn onderneming ruim 22 jaar bestaat, mede doordat zij hoffelijkheid altijd hoog in het vaandel heeft gehad. De nieuwe generatie ondernemers binnen mijn vakgebied hebben vaak geen idee wat ze met hoffelijkheid aanmoeten. Ze kennen het niet. Het kost moeite om nieuwe generaties hiermee te bezielen, te inspireren. Integendeel. Ik word soms juist aangevallen wanneer ik netjes en hoffelijk blijf bij een conflict. Dan krijg ik verwijten en oordelen te horen, word ik gestalkt. Omdat Jantje zijn zin niet krijgt.

Weet u dat de armste mensen op aarde vaak hoffelijker zijn dan de rijke Westerlingen?

Ik heb het zelf ervaren tijdens mijn wereldreis per landrover in 2004. Ik heb in die zes maanden zoveel warmte, medeleven en hoffelijkheid aangetroffen in de nog onderontwikkelde delen van landen als China, Tibet, Nepal India...en zelfs in het Midden Oosten zoals Jemen.

Verbinding tussen mensen begint met openstaan voor elkaar. Oprecht naar elkaar luisteren en aanvoelen wat die ander bedoelt. Iets over hebben voor de ander.

Als opleider van directiechauffeurs zijn we bij Bruseco dagelijks bezig met dit geweldige thema. Het is daarom, mede dankzij Bruseco, ook een onderdeel van het CCV-D examen en terecht! Netjes het portier openhouden, met twee woorden spreken, U zeggen, een paraplu gebruiken als het regent (en dan niet voor uzelf natuurlijk!).. ga zo maar door. Brussaard en Bruseco zijn door hoffelijkheid groot geworden!


Neem dit thema ook over voor 2012!

Word lid van de Facebookpagina:"Ik ben hoffelijk" en kom met leuke voorbeelden waarmee u hoffelijk kunt zijn of hoffelijk bejegend bent door anderen. Bezoek nu: Ik ben hoffelijk!

Inspireer elkaar om hoffelijker om te gaan met mensen uit uw omgeving, zoals onze opa's en oma's nog deden. Laten we die hoffelijkheid weer terugbrengen in ons werk en privé leven. Elke dag. Omdat het plezierig is en u veel oplevert. Omdat het charmeert en de ander complimenteert. Omdat u dan weer kunt groeien...


Paul Brussaard

3 opmerkingen:

  1. Beste Paul,

    Leuk stukje, en ik ben het helemaal met u eens, (of mag ik je zeggen? ;-))!

    Ben toevallig net terug van mijn eerste bezoek aan New York, en deze metropool wordt toch gezien als de anonieme snelle stad, waar iedereen zijn eigen ding doet, en zich niet zo druk maakt om een ander.
    Ik was hier met vrouw en dochter van 16 maanden, en ik verbaasde me eigenlijk hoe beleefd mensen hier waren in verhouding tot bijvoorbeeld Amsterdam, waar wij wonen.
    In elke winkel waar wij kwamen werd netjes de deur voor ons met de kinderwagen opengehouden, in elke metro was er iemand die gelijk opstond zodra wij met onze dochter binnenstapten, zodat moeder en dochter veilig konden zitten, zelfs op straat viel het me op hoe vaak mensen ´excuse me´ zeggen zodra ze er langs willen, of zodra ze de doorgang blokeerden.

    Daar kunnen de meeste mensen hier nog een goed voorbeeld aannemen!

    Succes met uitdragen van de hoffelijkheid en mijn steun heeft u (of je... ;-))

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Paul, een mooi stuk heb je geschreven. Ik ben het helemaal met je eens. Het mooie van hoffelijk zijn is dat je altijd een glimlach terug krijgt en dat maakt je dag weer goed.
    En het is helemaal wat jij zegt: aandacht, aandacht, aandacht. Dat willen we toch allemaal?!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een prettig leesbaar stukje! Bedankt daarvoor. Begin bij jezelf, is het credo. Het gaat er niet zo zeer om dat je geld zult verdienen, eerder mensen aan je zult verbinden, die langer bij je terugkomen.

    BeantwoordenVerwijderen